หมออนันต์เผยโอกาสเสี่ยงติดฝีดาษลิงมีมากกว่าติดทางเพศสัมพันธ์

ดร.อนันต์ จงแก้ววัฒนา นักไวรัสวิทยา ผอ.กลุ่มวิจัยนวัตกรรมสุขภพสัตว์การจัดการ ไบโอเทค โพสต์เฟซบุ๊กเกี่ยวกับความเสี่ยงการติดโรคฝีดาษลิงมีหลายช่องทางมากกว่าติดทางเพศสัมพันธ์ และการตรวจหาเชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดโรคฝีดาษลิง มีดังนี้

ไวรัสฝีดาษลิง ไม่ได้แพร่ผ่านทางเพศสัมพันธ์ แต่การติดเชื้อสามารถเกิดได้หลายช่องทาง หลักๆคือ

1. การสัมผัสโดยตรงกับตุ่มแผล หรือ สารคัดหลั่งที่มีไวรัสอยู่
2. การรับเชื้อจากละอองฝอย จากการคุยกันกับผู้ป่วยที่ไม่ได้ใส่หน้ากากอนามัย หรือ จากกิจกรรมที่อยู่ใกล้ชิดกันมากๆ เช่น การกอดกัน จูบกัน หรือ ระหว่างการมีเพศสัมพันธ์
3. ผ่านการสัมผัสสิ่งของ หรือ วัตถุ ที่มีการเจือปนของไวรัสที่ผู้ป่วยไปสัมผัสมา เช่น ผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดหน้า หรือ โทรศัพท์มือถือ
4. รับเชื้อผ่านจากแม่สู่ลูกในครรภ์ผ่านทางรก
5. รับจากสัตว์ที่ติดเชื้อ

ความเสี่ยงจากการติดเชื้อเกิดขึ้นมากกว่ากิจกรรมทางเพศตามที่หลายคนอาจเข้าใจผิดกันไปนะครับ

นอกจากนี้ การตรวจหาไวรัสฝีดาษลิงอาจใช้ตัวอย่างจากการ swab คอ เหมือนที่เก็บตัวอย่างตรวจโควิดได้ ไม่จำเป็นต้องรอให้ผื่น หรือ ตุ่มขึ้นที่ผิวหนังแล้วค่อยเก็บตัวอย่างไปทำ PCR ตรวจ ตัวอย่างจากคอ(หรือจากน้ำลาย?) สามารถให้ผลบวกก่อนที่จะมีอาการทางผิวหนัง ซึ่งจะเป็นการลดโอกาสการแพร่เชื้อในสภาวะที่ไวรัสมีอยู่เป็นจำนวนมากได้อย่างดี…

ก่อนหน้านี้ ดร.อนันต์ ให้ข้อสังเกตถึงข้อแนะนำที่ให้ป้องกันโรคฝีดาษลิงลักษณะใกล้เคียงกับการป้องกันโรคเอดส์ โดยระบุว่า ไม่แนะนำให้นำ HIV กับฝีดาษลิง มาเทียบกัน เพราะการแพร่ใช้วิธีต่างกัน เช่น ถุงยางอนามัยป้องกัน HIV ได้ แต่กันฝีดาษลิงไม่ได้