‘ก๊อปไม่ก๊อป เหมือนไม่เหมือน’ แล้วรู้หรือไม่ว่ากฎหมายลิขสิทธิ์ทำให้การสร้างสรรค์ผลงานบางประเภทมีเงื่อนไขที่ทำให้ไม่สามารถจดทะเบียนได้ ก่อเป็นสารพัดปมดราม่าหลายต่อหลายครั้งในเรื่องของการก๊อปปี้ผลงาน เอ๊ะหรือนี่จะเป็นช่องโหว่ของกฎหมายฯ ที่ทำให้เจ้าของผลงานตัวจริงต้องบอบช้ำใจ เมื่อลิขสิทธิ์เกิดช่องโหว่ จนไม่สามารถครอบคลุมได้ทุกอย่าง หลายคนมักคิดว่าการที่เจ้าของผลงานไม่ได้จดลิขสิทธิ์ ฉันก็สามารถก๊อปปี้งานของเธอได้ และฉันก็ไม่ผิดกฎหมาย ความเข้าใจเหล่านี้มันผิดนะคะ! ต่อให้เจ้าของผลงานต้นฉบับไม่ได้ทำการจดลิขสิทธิ์ แต่เมื่อเกิดการสร้างสรรค์นั่นเท่ากับว่าลิขสิทธิ์ของผลงานนั้นจะเกิดขึ้นทันที โดยไม่ต้องจดทะเบียน และนับว่าผู้สร้างสรรค์คนแรกได้ถือครองเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ ที่สำคัญคือไม่มีใครสามารถนำงานชิ้นนั้นไปทำซ้ำ หรือเผยแพร่ทุกรูปแบบ จนกว่าจะได้รับความยินยอมจากเจ้าของผลงาน แล้วลิขสิทธิ์ที่เล่ามาคืออะไร ...

“งานง่ายๆ ทำไมแพงจัง” และ “ศิลปินไส้แห้ง” เป็นประโยคที่เหล่าศิลปินสายอาร์ตฟังแล้วรู้สึกปวดใจไม่น้อย แต่คงทำอะไรไม่ได้นอกจากก้มหน้ายอมรับ กัดฟันสู้ เอาความฝันและจิตวิญญาณของนักศิลปะแลกกับมูลค่าที่สังคมตีราคาให้ ซึ่งต่างกับต่างประเทศที่มองเห็นคุณค่า และให้ความสำคัญในเรื่องของศิลปะกับงานฝีมือมาเป็นอันดับต้นๆ จากการโดนลดคุณค่าทางศิลปะ ทำให้บางครั้งศิลปินเกิดการตั้งคำถามว่าทำไมงานที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยี ภาษา หรือความสามารถในด้านอื่นถึงมีมูลค่าสูงกว่างานที่ต้องใช้ฝีมือบวกกับความคิดสร้างสรรค์ ทั้งๆ ที่เป็นสายงานที่ต้องอาศัยทักษะเฉพาะเช่นเดียวกัน รวมถึงประเทศไทยเองเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงในเรื่องของงานศิลปะวัฒนธรรม ทั้งวัดวาอารามก็เป็นที่เลื่องชื่อในเรื่องของสถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์ที่วิจิตรงดงามไม่ซ้ำใคร หรือแม้กระทั่งตามผนังโบสถ์วิหารต่างก็มีภาพวาดที่เล่าเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ และพระพุทธศาสนาที่สวยงาม ...