ปัญหาทางเท้าและอุปสรรคระหว่างทางของคนเดินถนนในประเทศไทย เป็นสิ่งที่ถูกปล่อยเบลอมาเป็นเวลานานจนกลายเป็นความเคยชิน ทั้งที่ปัญหาบางอย่างเป็นเรื่องที่มีความผิดร้ายแรงในประเทศที่เจริญแล้ว จากกรณีข่าวตำรวจควบคุมฝูงชนขับขี่รถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์พุ่งชนแพทย์หญิง ขณะกำลังข้ามถนนตรงทางม้าลาย กลายเป็นประเด็นดังที่ทำให้คนไทยหันมาตระหนักถึงเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนเพิ่มมากขึ้น รวมทั้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต่างก็เร่งออกมาสร้างผลงานในการรณรงค์เรื่องความปลอดภัยและลดอุบัติเหตุกันอย่างคึกคัก ไม่เพียงแค่ในกรุงเทพมหานครเท่านั้น แต่ในจังหวัดต่างๆ ทั่วภูมิภาคก็เริ่มมีการปรับปรุง เพื่อแสดงให้เห็นถึงความกระตือรือร้นในการแก้ไขปัญหา แม้จะมีผู้คนออกมาแสดงความคิดเห็นเป็นจำนวนมากว่าการกระทำทั้งหมดเป็นการแก้ไขแบบวัวหายล้อมคอก พร้อมตั้งคำถามว่าในเมื่อผู้คนยังคงมีพฤติกรรมเช่นเดิม ปัญหานี้จะหมดไปเพียงข้ามคืนด้วยการนำสีมาทาพื้นถนนให้เข้มขึ้นจริงหรือ? แม้หลายคนจะเริ่มเห็นถึงความสำคัญของกฎระเบียบและการให้ความระมัดระวังในการใช้รถใช้ถนนมากขึ้น แต่ก็ยังมีบุคคลบางกลุ่มที่ยังคงใช้ชีวิตอย่างเคยชินอยู่ ซึ่งสิ่งนี้สร้างความเดือดร้อนให้เพื่อนร่วมทาง ทั้งทางเท้าและทางถนนเป็นอย่างมาก จนทำให้รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในชีวิต แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ ...

สมัยยังเป็นเด็กเชื่อว่าหลายคนมักจะได้ยินคำสอนที่ว่าถ้าอยากข้ามฝั่งต้องขึ้นสะพานลอยเท่านั้น! กลับกันในมุมของผู้ขับขี่ก็อาจจะหงุดหงิดใจไม่น้อย เมื่อต้องพบเห็นคนข้ามถนนใต้สะพานลอย เพราะอาจจะทำให้เกิดเหตุไม่คาดฝัน ลามยาวเป็นปัญหาให้ทั้งผู้ข้ามและผู้ขับขี่ แต่ถ้ามองย้อนไปถึงกลุ่มผู้สูงอายุ และผู้พิการก็เกิดคำถามอีกว่าพวกเขาจะขึ้นสะพานลอยได้อย่างไร ในเมื่อแรงที่จะเดินยังแทบไม่มี… จึงเกิดปมในใจว่าการสร้างสะพานลอยเป็นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดแล้วจริงหรือ? แท้จริงแล้วสะพานลอยถูกสร้างมาให้เอื้อกับคนทุกกลุ่มจริงหรือเปล่า? เจออะไร เจออะไร เจออะไรที่สะพานลอย? ข้อมูลจากการทางพิเศษแห่งประเทศไทย ระบุว่าในกรุงเทพมหานครมีสะพานลอยทั้งหมดประมาณ 900 แห่ง แต่ทำไมคนเดินเท้ามักจะชอบข้ามถนนมากกว่าขึ้นสะพานลอย สาเหตุหนึ่งอาจมาจากความเบื่อหน่ายกับปัญหาสะพานลอยที่ไม่ได้มาตรฐาน แถมยังพ่วงมาด้วยความเสี่ยงรอบด้าน ...